|
باران ببار بر سر این برگ زرد و زار |
با قطره های خاطرۀ سبزی بهار |
|
این اشکهای ابری چشمان ما بشوی |
با گریه های پر نفس ابر مُشکبار |
|
یک جام، قطره قطره مِی خون خود بریز |
بر خاک تشنه کام درختان مرغزار |
مصطفی – 1388/8/6
در تو پایان نیست، آغازی دگر باید تو را
نوشتهها و شعرهای مصطفی نقیپورفر