شعر از قفس پريد
شاعر درون خلوت خاموش آرميد
ای وای از سکوت
بر سهره های شهر
ای وای از ترنم سرد تبار خاک
پاییز سوزناک
سخت است سادگی
اما چه ساده است گذر کردن اجل
بر خنده‌های خسته ی لولی وش صبور
ای وای از هبوط
گمگشته خنده‌های دل پاره پاره‌ای
تنها و بی فروغ
در گردباد خامشی آشیانه‌ای
(در رسای ابوالفضل زرویی نصرآباد)
مصطفی – 1397/09/11