جام بی خبری

از هر خبر که می­ رسد از ره مشوشیم

یک جام، پر ز بی خبری ده که سرکشیم

زان لوطیان بی غم پر گوی دم مزن

شاید که زین خرابه پر فتنه پرکشیم

از سفلگان عافیت اندیش فتنه خیز

ما غرق فتنه ها چو سپندی بر آتشیم

در جام ما به جای می ناب خون مریز

خود در درون فتاده به خون چون سیاوشیم

از دوری نگار پری چهره خسته­ ایم

دیگر غم فراق حضورش نمی­ کشیم

یارب به عزتت برسان آن نگار ما

شاید که جرعه ای ز عدالت به سر کشیم

و ز روبهان خرقه کُش زاهد زمان

ما را رهان که طالب یک یار بی غشیم

مصطفی – 1388/5/1

التهاب خفته

درون سینه من التهاب خفته توست

به هر سکوت، دو صد قصه نگفته توست

برون بریز درون را که دل عیان گردد

درون خنده تلخت غم نهفته توست

مصطفی – 1388/4/13

کابوس خامشی

ما را ز یاد خویش مبر ای نسیم صبح

کین خفته خود فتاده به کابوس خامشیست

مصطفی – 1388/4/11