ای صنم بی تو شدم بی سر و سامان شب و روز |
من غزل خوانم و حیران و پریشان شب و روز |
چرخ گردون ز توام کرد جدا بعد الست |
گشته ام در غم تو بی دل و ویران شب و روز |
واله و بی دل و سودایی و مفتون و اسیر |
شده ام بهر وصال تو چه آسان شب و روز |
شاهد و ساغر و پیمانه و میخانه خراب |
من خراب تو شدم ای مه تابان شب و روز |
کرده ام من گذر از خرقه ی پشمین ریا |
غرقه ام من به یم حیرت و حیران شب و روز |
زده ام فالی و حافظ سخن از وصل نگفت |
عهد کردم که زنم فال فراوان شب و روز |
ساقیا باده ی پیرافکن و مردانه بیار |
تا نگویم دگر از فرقت و هجران شب و روز |
مصطفی – 1392/12/6