در تو پایان نیست، آغازی دگر باید تو را
نوشتهها و شعرهای مصطفی نقیپورفر
ز بس از تو دورم نگارا
عزا گشته سورم بهارا
غمت همدم من
فراقت غم من
شده این دم من
“کجایی کجایی”
“کجایی نگارا”
…
بی تو من روز و شب چون نگریم
باید اندر غمت خون بگریم
ای نگارا،
نگارا،
نگارا
بی قرار توام
نوبهارا
بر دل سوته،
مرهم
تویی، تو
چون قرارم، قرارم
تویی، تو
بی‌قرارم
قرارم
تویی، تو
…
نگاری تو
قراری تو
براین دل
شتا زده
نوید نوبهاری
..
بی قرار توام
تو قرار منی
در همه روز و شب
تو بهار منی
ای قرار دلم
تو قرار منی
مصطفی – 1397/12/20
ای
امید چشم خون فشان و خسته ی من
ای
که مرهمی بر این دل شکسته ی من
هیچ
شبی بدون اشک و یاد تو نخفتم
تا
رسم به تو
ز طعنه‌ها ز پا نیافتم
…
دگر ندارد این دلم تاب
فراق و دوری تو
دگر نخواهد کرد او
صبوری تو
…
دوباره بردلم بتاب
ای
امید زندگانی من
به پای عشق تو
فداشد
تمامی جوانی من
..
ماه شب و
مهر و فروغ سحرمن
ای که تویی
روشنی روز و شب من
یک نگهت
مرهم و درمان تب من
هر خبری
کز تو و وصل توشنیدم
کلبه‌ی دل را به تمنای تو چیدم
..
به وصل تو کوشم
بیا به آغوشم
نشد فراموشم
نگاه پر ستاره‌ی تو
مصطفی – 1396/10/27
در راهم،
بسوی چشمانت
بیمارم،
برای درمانت
…
دریغ و درد از اینهمه هجران
چرا نمیشود مرا سامان
ای تو،
طبیب بی رقیب این جان
…
به گوشه چشم خود مرا دریاب
به وصل تو نگاه من بی تاب
دگر ندارد این دلم تاب
…
مصطفی – 1396/10/26