در تو پایان نیست، آغازی دگر باید تو را
نوشتهها و شعرهای مصطفی نقیپورفر
| عاشقم بر نگه و غمزه ی پنهانی تو |
خنده ی گاه به گاه و غم روحانی تو |
|
من ندانم که سر زلف تو با باد چه گفت |
که مدام است پی سلسله جنبانی تو |
|
عاشقان در پی دیدار تو در سعی صفا |
من پی بوسه به روی مه و مهسانی تو |
|
جان که بیمار نگاهت شده از روز الست |
دل که سودا زده ی طره-پریشانی تو |
|
تن تب دار و رخ زرد من این گونه نگاشت |
هست درمان دلم بر ید رحمانی تو |
|
چه مبارک سحری صبح طلوع تو بود |
از پس تیره شب فُرقَت کنعانی تو |
مصطفی – 1395/06/09
|
ای صنم بی تو شدم بی سر و سامان شب و روز |
من غزل خوانم و حیران و پریشان شب و روز |
|
چرخ گردون ز توام کرد جدا بعد الست |
گشته ام در غم تو بی دل و ویران شب و روز |
|
واله و بی دل و سودایی و مفتون و اسیر |
شده ام بهر وصال تو چه آسان شب و روز |
|
شاهد و ساغر و پیمانه و میخانه خراب |
من خراب تو شدم ای مه تابان شب و روز |
|
کرده ام من گذر از خرقه ی پشمین ریا |
غرقه ام من به یم حیرت و حیران شب و روز |
|
زده ام فالی و حافظ سخن از وصل نگفت |
عهد کردم که زنم فال فراوان شب و روز |
|
ساقیا باده ی پیرافکن و مردانه بیار |
تا نگویم دگر از فرقت و هجران شب و روز |
مصطفی – 1392/12/6