| اين صبح دم كه مست مي بوي ساغرم | يا رب مدد نما كه بسوي تو ره برم |
|
خاكستر وجود مرا شعله اي ببخش |
تا باز بر دو ديده فروغ تو آورم |
|
بر اين وجود خسته من غمزه اي بريز |
تا يك دمي ز هيمه عشقت به سر برم |
|
ديگر به وعده شب وصل و طلوع حسن |
پنهان مكن نگار پريچهره در حرم |
|
آخر به جستجوي فروغي ز آفتاب |
دايم به انتظار نشاني ز خاورم |
|
بر من مكن كرشمه كه بر باختر نگر |
رحمي نما به عاشق دلخسته از كرم |
|
بر جان ما بريز شراب وصال دوست |
تا بوسه اي زنم به زنخدان باورم |
مصطفي – 1388/11/20