هردم سکوت موج میزند

در این سرای خسته دلتنگ

هردم سکوت موج میزند

این روزهای بی رخ و بی رنگ

هردم غروب موج میزند

اینجا ز خاک و از دل هر سنگ

آوای غم بر اوج میزند

زاغان تیره گون بد آهنگ

بر شهر خسته فوج میزند

هر فرد را شمارش این ننگ

بیش از هزار زوج میزند

مصطفی – 1388/4/7

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *