شکوفه شو

بهار شد دمی از آستانه بیرون شو

چو بلبلان غزل خوان باغ، مفتون شو

رها کن این همه غم پشت سال پارینه

سماع کن به تقلای سار و مجنون شو

شکوفه شو، سره شو، سار شو، قناری شو

ز شادی و طرب نوبهار مشحون شو

ترانه پر شده در آسمان دشت و دمن

چو خنده سحری لاله وار گلگون شو

به خنده می طلب از روزگار حقه خویش

بسان دخترکی پر شرار میگون شو

اگر کم است محبت در آسمان رفیق

بیا و بر دل آن گلعذار کارون شو

ببین که جمله آفاق در دگرگونیست

در این بهار دگرگون، دمی دگرگون شو

مصطفی – 1391/1/5

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *